به گزارش ایسنا، علی دایی که با 109 گل زده در بازی های ملی بهترین گلزن تاریخ فوتبال جهان به شمار می‌رود، چندی پیش از سوی مجله ورزشی "ورلدساکر"، به عنوان یکی از 50 اسطوره زنده فوتبال دنیا شناخته شد و نامش در کنار بزرگانی مانند پله، مارادونا، باجیو، فان باستن و ... قرار گرفت. این مجله به بهانه این انتخاب گفت وگویی با کاپیتان و سرمربی پیشین تیم ملی ایران انجام داده است. این گفت‌وگو توسط عادل فردوسی‌پور انجام گرفته است.
-
از این که به جای امروز در آن دوره فوتبال بازی می کردید، راضی هستید؟
بله، از دوره ای که در آن فوتبال بازی می کردم راضی هستم. اما به هر حال دلم برای آن روزها تنگ شده است.
-
به نظر شما امروزه بازیکنان زیاد پول می گیرند؟
پول، تبلیغات و فعالیت‌های افتصادی در فوتبال در طول زمان همواره در حال افزایش بوده و فوتبال این روزها دیگر تنها یک ورزش به حساب نمی‌آید. درآمد بازیکنان امروزی به هیچ وجه با درآمد نسل‌های قبل قابل مقایسه نیست. به نظر من امروز بازیکنان به طور کلی بیش از حد پول می‌گیرند و اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم بسیار بیشتر از ارزش و حقشان پول می‌گیرند. در انگلیس یک فوتبالیست حرفه‌ای بسیار بیشتر از یک مقام سیاسی مهم و شاخص درآمد دارد. این مساله در تمام دنیا به همین شکل است. فوتبال امروزه در دنیا به یک زبان رسمی مشترک تبدیل شده که سیاستمداران هم همانند دیگران از آن بهره جویی می‌کنند.
-
شیرین ترین خاطره ورزشی‌تان چیست؟
من در طول دوران حرفه‌ای بازیگری‌ام افتخارات فردی زیادی به دست آورده‌ام. اما از آنجا که فوتبال یک ورزش گروهی است، زیباترین خاطره‌ام به بازی پلی آف انتخابی جام جهانی در سال 1998 بر می گردد که مقابل استرالیا پیروز شدیم. پس از پیروزی مردم ایران جشنی فراموش نشدنی برپا کردند.
-
اگرمی توانستید به روزهای گذشته برگردید، چه کار متفاوتی انجام می‌دادید؟
مسلما هیچ یک از اشتباه های کوچک یا بزرگی را که در این دوران انجام دادم، تکرار نمی‌کردم. اما به طور خاص باید بگویم که دوست داشتم زودتر از آنچه برایم اتفاق افتاد، به فوتبال اروپا راه پیدا می‌کردم و احتمالا در انتهای دوران حضورم در اروپا درباره انتخاب تیم، تصمیم دیگری می‌گرفتم. زمانی که در هرتابرلین بودم، از چلسی پیشنهاد داشتم. همچنین در آخرین روزهای حضورم در بوندسلیگا، زمانی که می‌خواستم از فوتبال آلمان جدا شوم و به امارات بروم، از تیم‌هایی مانند نورنبرگ پیشنهاد داشتم تا باز هم بتوانم فوتبالم را بوندسلیگا ادامه دهم. همین اواخر در دورانی که هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشتم، اگر می‌دانستم وضعیت فدراسیون کشورمان تا این اندازه آشفته است، با وجود عرق ملی و حس وطن پرستی زیادی که داشتم، هیچ گاه سرمربیگری تیم ملی ایران را قبول نمی کردم.
-
از زمانی که بازنشسته شدید، بزرگ ترین تغییری که در فوتبال رخ داده چیست؟
در این مدت کوتاهی که من کفش‌هایم را آویزان کرده‌ام، تغییرات چندانی رخ نداده است. شاید مهم‌ترین تغییر کاهش تعداد مهاجمان در ترکیب تیم ها باشد. در روزهای اوج دوران فوتبالی من، تیم‌ها با دو و حتی گاهی با سه مهاجم بازی می‌کردند، اما امروزه در تیم های بزرگ در سراسر دنیا، به ندرت از سانتر فورواردهای کلاسیک که قدرت سرزنی بالایی دارند، استفاده می‌شود.
-
کدام بازیکن 50 سال اخیر دنیای فوتبال را بیشتر می‌پسندید؟
به نظر من پله، مارادونا و مسی فرازمینی هستند. اما الگوی من فان باستن بود.
-
فوتبال نسبت به زمانی که شما بازی می‌کردید پیشرفت کرده است؟
به طور کلی کیفیت فوتبال امروز، نسبت به گذشته برتری دارد. فوتبال عصرحاضر تاکتیکی‌تر از گذشته است.
-
چه کسی بیشترین تاثیر را در زندگی ورزشی شما داشته است؟
خانواده‌ام. پدر و مادرم و برادر بزرگم بیشترین نقش را در زندگی من داشته‌اند. من در یک خانواده پر جمعیت و از قشر زحمتکش جامعه در شهری کوچک به دنیا آمدم. از همان ابتدا یاد گرفتم که هیچ وقت عقب نشینم و فرصت‌هایم را از دست ندهم. بعد از این که از خانواده‌ام جدا شدم، کمک‌ها و حمایت‌های آنها هرگز قطع نشد تا این که در زندگی به موفقیت رسیدم.
